خب  خب بعد از مدتها یه پست جدید بزارم (از همراه اول سپاسگزام چون دلیل این پست اونه!!!).

از اپراتور تلفن همراه "همراه اول" یه پیامک با این مضمون بهم رسید:

"از این پس جهت اضافه شدن امتیاز قبض پرداختی/شارژ خریداری شده، به حساب باشگاه فیروزه ای خود، لازم است به یکی از دو روش زیر . . . . . . . "

میگه اگه تا سر ماه این کارا رو نکنی امتیازات شما می پره!!!!

خب رفتم داخل نرم افزار "همراه من" و رفتم قسمت باشگاه فیروزه ای و اونجا یه دکمه بود که روش نوشته شده بود امتیاز گیری.

روش کلیک کردم. بعد از چند لحظه کوتاه یه تعداد پیام که روی باکس های جدا نوشته شده بود، اومد. که یکیش به صورت زیر بود:


عنوان                   خرید شارژ اعتباری

امتیاز                   2

تاریخ خرید شارژ     09/10/1397

 در نهایت زیر همه اونها زده بود: 

مجموع امتیازات قابل دریافت      17

و زیرش یه دکمه دیگه گذاشته بود که روش نوشته بود : دریافت امتیازات

وقتی روش کلیک کردم دوباره یه سوال دیگه پرسید !!

آیا دریافت امتیازات رو تایید می کنید؟؟؟!!

دو جواب قابل انتخاب داشت!!!

بله          خیر


یعنی گزینه خیر رو گذاشته تا شاید یکی روش کلیک کنه!!!؟؟؟؟

تازه بعد از اینکه روی بله کلیک کردم یه پیغام دیگه بهم نشون داد که برای پاک کردنش حتما باید ضربدر بالای اونو می زدم!!!

متن پیغم هم این بود :"مشترک گرامی، 17 امتیاز به امتیازات شما اضافه شد. برای کسب اطلاعات بیشتر به بخش امتیازگیری مراجعه کنید."


ظاهرن همه اینا قبلا به صورت خودکار بوده، یعنی شما به ازای هر تراکنش یه امتیازی می گرفتی از همراه اول و بعد وقتی این امتیازات به حد قابل قبولی رسید می تونستی یه بسته مکالمه یا اینترنت یا . . . . انتخاب کنی.


جالبه که همه شرکتای دنیا مثلا مایکروسافت از اون موقع که داس رو ارایه داد، همواره در تلاش بوده که استفاده از محصولش رو آسون کنه. یعنی در هر آپدیت و نسخه جدید تلاش کرده بودن تا استفاده از محصولشون راحت و راحت تر بشه و الان ما ویندوز ده رو داریم که خیلی قابل دسترس و راحته استفاده اش و پیچیدگی هاش خیلی خیلی کمتر از سیستم عامل های قبل خودشه.

اما همراه اول دقیقا برعکس عمل می کنه و هر داره قابلیت استفاده را سخت تر می کنه.

تنها همراه اول نیستا

الان تلوزیون داره یه نرم افزار به نام روبیکا رو تبلیغ می کنه گه خیلی عجیب غریب و شلوغ پلوغه و باگ هم داره.

انگار طرف می خواسته همه قابلیت های نرم افزارهای اجتماعی موجود مثل فیس بوک، واتس آپ، تلگرام، لینکداین، وایبر و . . . .رو داخل یه نرم افزار گرد هم بیاره اما نتونسته و فقط باعث سردرگمی بیشتر شده.

یعنی در هیچ جا مثل ایران به شعور مصرف کننده توهین نمیشه!

شرکته تا از یه گیاهی روغ در میاره سریع شامپوش رو تولید می کنه!!! من نمی دونم ما چند نوع مو داریم که بخواهیم این همه مدل شامپو داشته باشیم.

تلوزیون ما شده دقیقا مثل این شبکه های ماهواره ای که تا یک ربع از یه برنامه پخش میشه، ینج دقیقه پیام تبلیغاتی مذارن، منتها شبکه های ماهواره ای پول از بوجه کشور رو که از نفت و منابع طبیعی تامین میشه رو ندارن و برای همینم ناچاره هزینه های شبکه اش رو از طریق تبلیغات به دست بیاره. اما شبکه های ملی . . . . . 

از اون طرف هر شبکه ای برای خوش یه گزینه ای داره!! یکی گزینه یک، یکی گزینه دو و یکی گزینه 3 و . . . . . 

که میگه اگه فلان بسته رو از ما بخری قول صد در صد می دیم تو کنکور دو رقمی میشی. من نمی دونم بین اعداد یک تا صد چند عدد دورقمی صحیح جا میشه که اینا می خوان همه رو در می محدوده بیاره. تازه میگه اگه ظرف این پانزده ثانیه پیام بزنی بهت رایگان می دیم.

یعنی آنتن شبکه ملی رو برای یه مدت زمان زیاد در اختیار یه شرکت خصوصی  قرار دادن که هرچی دلش می خواد بگه!!

تبلیغات تن تاک رو به یاد بیارین. اوالیش می گفت تنتاک بگیر و دیگه همه چی تمومه

یه مدت برنامه های آشپزی و سرویس های بیست و چند پاچه که دستگیره قابلمه رو به عنوان یه پاچه درنظر می گرفت!!

مثلا قراره این تلوزیون کاری کنه که مردم به سمت ماهواه ها نرن! همین الان مردم ما از برد موشک ماهواره بر سیمرغ خارج شدن!!!

هیچ کس در این دنیا به اندازه ما، جمهوری اسلامی جانماز آب نمی کشه!!


یه سوال مهم دارم!؟ ماها به چه قیمت باید از یک نفر، گروه، نهاد و . . . .  حمایت کنیم؟؟؟ به قیمت جونمون؟

الن که نزیک به 22 بهمنیم تلوزیون یه سری چیزا رو با عنوان بیست پخش می کنه و میگه که ما در فلان حوزه جز بیستای اولیم!!

مثلا می گه ما در خودرو جز بیستای اولیم. آخه یه نفر چقدر می تونه پررو باشه که این حرفو بزنه. 4 تا ماشین قدیمی که جز اونا نمی شه چیزی خرید. خب معلومه اینطوری فروشت میاد تو بیستای اول. میگن تولید داخل اما یه کپی از چهل سال پیش یه کشور دیگه هست. تازه با این اوصاف الان قیمتاش چند برابر شده!!

هی همش میاد الان ایرانو با 40 سال پیش مقایسه میکنه. مثلا می گه اون موقع 100 مدرسه داشتیم و الان 300 تا. کسی هم نیست بگه اگه تو هم نبودی این اتفاق می افتاد و تعداد مدرسه ها زیاد می شد.

کسی نیست بگه مشنگ این روش مقایسه نیست. باید اون موقع خودتو با اون موقع یه کشور مقایسه کنی و سپس بیای امروز خودتو با امروز همون کشور مقایسه کنی و ببینی اوضاع مملکتت و مردمت چطوره!!! نه اینکه بیای خودتو با خودت مقایسه کنی