ما آدما!

ما آدم ها توانایی های بسیار زیادی داریم و یکی از کارهایی که می تونیم انجام بدیم"زیر پا گذاشتن همه چیز" هست.
ما به صورت بالقوه در این مورد توانا هستیم. فقط کافیه یه شرایط خاصی پیش بیاد و ما فقط به خودمون فک کنیم،اونوقته که همه چی رو زیر پا می ذاریم، حتی عزیزانمونو! قوانین که جای خود دارن.
و دومین توانایی ما دروغ گفتن هست. دروغ گفتن صرفا راست نگفتن درباره یه اتفاق به یه نفر نیست....
ما به خودمون دروغ می گیم.ما خودمونو گول میزنیم. ما با اینکه می دونیم اشتباهه باز خودمون رو به ندونستن می زنیم. ما تو خلوت خودمون به خودمون دروغ می گیم و ساده می گذریم و درواقع انگار مسخ شدیم. ما رفتار و کردارمون دروغه و مثه اونجور که واقعا هستیم، رفتار نمی کنیم. ما احساسمون دروغه و جوری بروزش می دیم که برامون سود داشته باشه.ما اگه لازم باشه توی یه جمع مذهبی، مذهبی رفتار می کنیم و تو یه جمع دیگه یه جور دیگه. ما حتی در پاسخ به سوال یه نفر که می پرسه: "نظرت راجع به فلان چیز یا فلان کارم چیه؟" هم دروغ می گیم چون باید جوابمون برامون سود داشته باشه و سود این جواب در اینه که طوری باشه که طرف حال کنه و به سمت ما بیاد و فک کنه ما اونو درک می کنیم و مثه اونیم.
ما همه کارهامون برای خودمونه. ما کمک می کنیم تا خودمون بریم بهشت. در واقع هیچ چیزی مجانی نیست.
یه چیز دیگه هم هست!
اینی که الان می گم تجربه شخصیمه. بعضی اوقات آدمای اطرافت کارهایی می کنن که هدف و دلیلش برات آشناست و تو می فهمی که چرا این کارو کرد و احتمالا طرف مقابل هم می فهمه که تو فهمیدی اما همچنان ادامه می ده و امیدواره که اتفاقی نیفته و البته اتفاقی هم نخواهد افتاد!
این خصلت منه که به کسایی که فک می کنن که من نفهمیدم و تو باغ نیستم کمک کنم که به این فکر کردنشون ادامه بدن.هر روز همدیگر و می بینیم و توی چشای هم نگاه می کنیم و می دونیم واقعیت چیه، ام خودمونو به ندونستن می زنیم.اونا جوری رفتار می کنن که انگار همه چی عادیه و چیز عجیبی نیست و من در این کار بهشون کمک می کنم. خیلی بچه هستن خیلی و از اون بیشتر خیلی تابلو هستن!

مثلا اینکه تو برای شخص X اصن مهم نباشی(اصن بحث جنسیت نیستا!) و خودت هم بدونی که براش مهم نیستی و اون هراز چند گاهی بیاد بگه چطوری؟ فقط برای اینکه تابلو نشه!!؟ فقط برای رفع کدی! فقط برای اینکه کار ادامه پیدا کنه! این "چطوری" اصن برای خودت نیست! نمی دونه که این سوال نیتش خیلی تابوئه و بیشتر اوضاع رو بدتر می کنه و اگه نپرسه خیلی بهتره؟!! حتما پیش خودش میگه بذار با فلانی هم یه چیزی بگم وگرنه خیلی ناجور میشه.
چرا اینقدر ناشیانه عمل می کنن و تابلو هستن؟؟!
شناختن آدما سخته و  وقتی فک می کنی که یکی رو میشناسی، یه دفعه یه اتفاقی می افته که باید تجدید نظر کنی
ما حتی خودمونو نمی شناسیم چون به خودمون دروغ می گیم و برای زندگی کردن ، دور زدن ممنوع رو با یه دروغ می پیچیم. شناخت بقیه پیش کش.
خدایا کمکمون کن تو راه درست قدم برداریم و بد و خوب رو از هم تشخیص بدیم و خوب رو انتخاب کنیم.