نوع لباس پوشیدن در هر مملکتی خیلی به فرهنگ اون مملکت بستگی داره. فرهنگ هر مملکت هم می تونه از بقیه فرهنگ ها اثر بگیره و تغییر کنه. بنابراین نوع لباس پوشیدن هم عوض میشه!!

نوع لباس پوشیدن آقایون در ایران در طول تاریخ عوض شده. دوران های خیلی قبل، منظورم دوران قبل پهلوی رو بذاریم کنار و بعد از اون رو اگه ببینیم، تغییراتی بوده مثه شلوارهای پاچه گشاد و پیراهن و . . .

تیشرت بین آقایون ایرانی در اون زمان رواج نداشت. لباس ها گشاد بود و . . . .

اما نوع لباس پوشیدن خانم ها جالب تر بود. اوایل لباس ها سرتاپایی و گشاد بودن، چادر بود. بعدا کت و دامن بود و بعد انقلاب چادر بیشتر استفاده شد و اونطور که از سریال های بعد انقلاب برمیاد، مانتوهای گشاد و بلند استفاده می شد. شال و شلوار جین رواج نداشت. روسری بزرگ و مقنعه های بزرگ بود.

از اوایل ۸۰ اوضاع آروم آروم عوض شد!

شال اومد، شال های بزرگ. و مانتوها همچنان بزرگ بودن و یواش یواش شلوارها تنگ و تنگ تر شدن و دیگه جین هم پوشیده میشد.

بعدش خانم ها شلوارهای گشادتر می پوشیدن اما مانتوها کوتاه شد و بعد اون، هم شلوارهای تنگ و هم مانتوهای کوتاه پوشیده می شد. ساپورت اومد. ساپورت ها درجه بندی داشتن. بعضی هاشون کلفتر بودن و بعضی ها شون با کش اومدن پوششون کم میشد و درواقع درجه بندی روی همین کش اومدن و شفافیت بود.

بعد اینها پاچه ها کوتاه شد! و دوباره شلوارها کمی گشاد شدن و ماتوها بلند اما جلو باز!

و بعدش با مانتوهای جلو باز، شلوار های تنگ پوشیده شد. ساپورت های رنگی هم اومد. لباس هایی که به بند می چسبند و البته آدم با پوشیدن اونها راحته.

الان دیگه مانتوها شبیه به عبا شدن. شلوارهای تنگ و نازک و پاره و پاچه های کوتاه !! و یقه ها هم باز (نیم تنه) و شال ها هم با پهنای کم اند.

الان وقتی یه خانوم از روبه رو میاد با یه دست مانتوشو گرفته و با یه دست هم شال رو و از کیف دوشیش هم به عنوان پوشش استفاده می کنه!!

نمی دونم جلوی چه چیزی رو می خواد بگیره؟ جلوی اینکه یه آقا نخواد ببینتش یا چیز دیگه . . . .

به احتمال زیاد اون دوست نداره مطابق با قانون این مملکت لباس بپوشه اما از طرفی نمی تونه هم نپوشه بنابراین یه چیزی بین اون چیزی که دوست داره و اون چیزی که نظام مملکتش می گه، لباس می پوشه. به سمت فرهنگ غرب می ره انگار!

احساس من اینه که اون خانوم مونده که آیا مثل غربی ها لباس بپوشه یا نه مثل شرقیا!!! و این وسط گم شده

اگه مثل غربیا بپوشه که اونوقت اینجا امنیت نداره احتمالا. مثل شرقیا هم دوست نداره.

شاید داره با این لباس پوشیده چیزی رو ثابت می کنه.

در هر صورت ما در اکثر اوقات ظاهرمون رو برای دیگران آراسته می کنیم.

در خود این موضوع هم یه تضاد وجود داره!! اینکه ما خودمون رو برای دیگران و تحسین اون ها آراسته می کنیم اما وقتی یکی بهمون بگه چه قدر ظاهرمون زیباست، سریع عصبانی میشیم و می گیم "خفه شو بی شعور کثافت هیز و . . . مگه خودت خ . . . .نداری".

سوال اینه اگه یه روز از خواب بیدار بشیم و ببینیم که ما تنها شخص در این دنیاییم و کس دیگه ای نیست، اونوقت آیا به تیپ و قیافمون مثل قبل می رسیم؟؟! احتمالا اون موقع تنها چیزی که باید درباره ظاهرمون بهش بپردازیم بهداشت فردیه!!

حتی شاید دیگه پراید و بنز هم برامون تفاوتی نداشته باشه!

به این تغییرات که نگاه می کنم احساس می کنم که به صورت پله پله هر سال یه چیزی تغییر می کرد و در بین مردم عادی می شد و سال بعد یه چیز دیگه!

و اگه به یکباره تغییرات زیاد می شد اونوقت مردم نمی پسندیدند و اون تغییر پس زده می شد.

یه سوال دیگه هم دارم که آیا خانم های غربی هم مثل خانومای هم وطن ما همین سیر رو در لباس پوشیدن داشت یا اونا از اول اینطوری بودن؟ یا جور دیگه ؟ . . . . .


فقط یه چیزی: اگه کسی این متن رو بخونه احتمالا احساس می کنه این یه متن یه طرفه هست که به بانوان پرداخته و . . . .

واقعیت هم همینه

من یه آقا هستم و این ها به نظرم اومد