شاید الان دیگه یه همچین رفتارهایی نبینیم که مثلا سوار اتوبوس بشیم و یکی از این صندلیهای جفتی خالی باشه و بخواهیم روش بشینیم امان اون شخصی که روی صندلی دیگه نشسته نذاره بشینیم و بگه اینجا جای کسیه و 2 ایستگاه بعد می خواد سوار بشه!! و همین جور جاهای دیگه!
ما هم قبول می کنیم و نمی شینیم اما 2تا ایستگاه بعد نه اون شخصه اونجاست و نه ما روی اون صندلی نشستیم و الکی خالی موند صرفا به خاطر یه رفتار نادرست.
امروزه هم یه همچین رفتارهایی رخ می ده منتها یه جور دیگه . . . .
آدمهایی که همیشه جوری حرف می زنن که وقتی وقتش رسید بقیه بدهکار بشن و همیشه یه جای خالی برای خودشون نگه می دارن و یکی دیگه رو سرپا نگه می دارن و در آخر هم خودشون هم از اون جا استفاده نمی کنن. و در آخر هم جوری رفتار می کنن که انگار یادشون نیست که به خاطر رفتار اون یکی سرپا مونده!!
همیشه سعی می کنن جوری حرف بزنن که در آینده همه چی بیفته گردن کسای دیگه و برای خودشون راه فرار بذارن. همیشه سعی می کنن بقیه رو بدهکار کنن و منت بذارن و در آخر هم که می بینن الکی منت گذاشتن و کاری انجام ندادن، فراموشی می گیرن . با خودشون فکر نمی کنن که این عین حق خوری و دروغ گویی و دو روییه!؟
شاید هیچ اطلاعی از یه اتفاق نداشته باشن اما وقتی درباره اش حرف می زنن، انگار که کاملا مطلع هستند و سعی می کنن بقیه رو مقصر جلوه. (انگار آدمی که دروغ میده تا راست بگیره) سعی می کنه جوری نشون بده که مطلع هست و تقصیر اون نیست و اگه تقصیر اون نیست پس تقصیر کیه؟!!؟ دست پیش رو می گیرن که پس نیفتن!!! در واقع به صورت پیش فرض خودشون رو مبرا از همه چیز می دونن حتی اگه دقیقا هم ندون چی شده باشه .
این خیلی بده که یه آدم به صورت پیش فرض خودش رو پاک و معصوم بدونه و فک کنه احتمالا بقیه افراد موجود مقصرند!
